ΥΠΟΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ

ολιστική θεραπεία
και ο ρόλος της
επίγνωσης σ' αυτήν
Άβαταρ μέλους
Βικούλα
Δημοσιεύσεις: 25978
Εγγραφή: 08 Φεβ 2012 4:24 pm

Re: ΥΠΟΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ

Δημοσίευση από Βικούλα »

Ειρηνάκι :-( >:d< >:d< >:d< >:d<

μα τι φτυαράκι πάλι! @};- :x O:-)
Το συναισθηματικό "βάρος" έτσι κι αλλιώς επηρεάζει τον οργανισμό μας μέσω των ενδοκρινών αδένων, γι' αυτό και οι ασθένειες του θυρεοειδούς έχουν να κάνουν με την συναισθηματική μας φόρτιση, ιδιαίτερα στην παιδική μας ηλικία που αργότερα γίνεται τρόπος ζωής, από την οποία οι ασθενείς διαρκώς προσπαθούν να "δραπετεύσουν"...
:-(
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου! @};-
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23366
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: ΥΠΟΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

Ειρινάκι >:d< >:d< >:d< >:d<
Δεν φαντάζεσαι πόσο σε ευχαριστώ για αυτό το φτιαράκι σου... :x Συγχρονικότατο!!!! :x :x :x


Όλο το αρχικό σου κείμενο Βασούλα είναι για παράθεση... Θα τονίσω μόνο αυτό:
Δεν ήθελα, κοινά, να ζω, όμως φοβόμουν και να πεθάνω...
Προσπαθούσα να γιατρευτώ, αλλά ήταν μάταιο.
Δεν είχα βρει την αιτία...Είχα εγκαταλείψει και το ρέικι και κάθε σκέψη για ολιστική θεραπεία...Ποιός εγώ! Που το ρέικι ήταν στην ζωή μου από 17 ετών.
Βάρος στο φυσικό μου σώμα που ήρθε σαν εκδήλωση του συμπτώματος απο το συναισθηματικό. Η ψυχή μου ασφυκτιούσε μέσα σε ένά άρρωστο σώμα και όσο αυτό αρρώσταινε, τόσο πίεζε εκείνη. Οι συναισθηματικές φορτίσεις, δημιουργούσαν και νοητικά μπλοκαρίσματα. Δεν ήθελα να σκέφτομαι και έτσι κοιμόμουν. Συνέχεια και όποτε έβρισκα ευκαιρία. ΄Οταν ήμουν ξύπνια φοβόμουν. Τα πάντα! Από την μύγα που πέταγε, μέχρι τον πιο μικρό ανεπαίσθητο ήχο, που μπορεί να έχει ένα σπίτι.
Π.χ. από το ψυγείο που κάνει απόψυξη...
Σε όλο μου το σπίτι αισθανόμουν κάτι αρνητικό. Κάποιος με "κυνήγαγε", κάποιος πιο δυνατός φυσικά από εμένα. Βυθιζόμουν ολοένα και πιο πολύ στην "αρρώστεια", δεν "άκουγα", δεν αισθανόμουν, δεν ήθελα να "βλέπω"...Συνέτριψα τον εαυτό μου, μέσα σε ένα πλήθος ενοχών και αμφισβητήσεων για την ίδια την ζωή.
΄Ολες οι αναζητήσεις μου μέσα σε μια στιγμή κατέρευσαν. Γκρέμισαν τα πάντα. Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν ο φόβος μου και αυτόν είχα μόνιμα απέναντί μου.
Όμως η φράση που με έκανε να βουρκώσω, ήταν αυτή:
Οι ασθένεις είναι δικά μας δημιουργήματα. Του μικρού "καλου" εαυτού μας, που τον αφήνουμε να κάνει κουμάντο! Και φοβάται ο άτιμος...ξέρεις πόσο?
:cry: :x >:d<
΄Οταν ξεκίνησα να αναζητώ τον Εαυτό μου, το έκανα όχι για να έχω μια "καλή" ζωή, αλλά γιατί για μένα ήταν ανάγκη εσωτερική.
Να ένα σημείο που ίσως χρειάζεται να ερευνήσω παραπάνω...
Ο μεγαλύτερος είναι, μήπως κάνεις κάποιο λάθος και "χάσεις" τα πάντα...μήπως χάσεις την ευλογία...Για πολλούς ανθρώπους, αυτός ο φόβος είναι μεγαλύτερος και από τον θάνατο!!!

Και συμβαίνει σε ανθρώπους που σε προηγούμενη ζωή, έκαναν κάποια λάθος κίνηση και ξαναγύρισαν "μισοαφυπνισμένοι"...με μια μεγάλη ενοχή γι' αυτό το λάθος!
@-) @-) @-) @-) @-) Ώπα ώπα ώπα, γιααααααα κάτσε, γιατί εδώ κάτι έχουμε.... @-) @-) @-) :-? :-? :-?
Ο φόβος κλείνει την καρδιά και δεν μπορούν να ανασάνουν από αυτό το κέντρο. Ανεβάζουν την αγάπη στον νου και «αγαπούν» από εκεί, γιατί γνωρίζουν ότι η νοητική αγάπη δεν θα τους πληγώσει.
Εκεί λοιπόν έχεις ανεβάσει κι εσύ την δόνηση της αγάπης και αγαπάς εκ του ασφαλούς!
΄Όμως αυτή η αγάπη δεν σε αφήνει να βιώσεις. Γιατί η καρδιά είναι το κέντρο της αγάπης και της εμπειρίας.
Και αυτή η εμπειρία σου είναι επώδυνη!!!
:-( @};-
Αν βγω από αυτόν (συμβαίνει κι αυτό καμιά φορά) τότε είναι σαν να έχω χάσει την ουσία της ζωής μου.
:-( @};-
Τα βήματά σου πάνω στην γη είναι "βαριά", δεν βρίσκεις γλύκα και χαρά εδώ...΄Ισως ακόμα υπάρχει φόβος γι' αυτό που συμβαίνει γύρω σου.
:-( @};-
΄Οταν εργαζόμαστε με τον εαυτό μας, βρίσκουμε αυτές τις αόρατες εξαρτήσεις που μας εγκλωβίζουν σε "πρέπει" και μας κάνουν να απωθούμε τα "θέλω" μας..
@};- @};- @};-
απο προσωπική εμπειρία, όταν διαγνωστηκε στο σώμα μου μια "δυσλειτουργία¨", όπως ανακαλώ την πορεία μου στο χρόνο, αποκόμισα πολλά οφέλη και θησαυρούς απο την ευκαιρία να δω πίσω απο το φυσικό συμπτωμα,
:x Φωτεινούλι >:d< >:d< >:d<

>:d< >:d< >:d< >:d<
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Annoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33461
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 2:43 pm

Re: ΥΠΟΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ

Δημοσίευση από Annoula »

πόσο συγχρονικό. Μόλις εχτές διάβαζα αυτό το τόπικ :x :x
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου

Επιστροφή στο “ΘΕΡΑΠΕΙΑ”